- ხშირად ცრემლები თუ მანუგეშებს, წარსულზე ფიქრით გული მიკვდება, ღმერთი შენს თვალებს თუ დამავიწყებს, ფუჭი ლოდინი არ დამჭირდება! - შენ მაინც არ გითქვამს რა არის მონატრება... -ხომ გითხარი?? -როდისს?? - ახლა.... -რა მითხარი ააბა?! - რა და სიტყვებით ვერ აგიღწერთქო.. -აბა?! აბა რა უნდა ქნა?! -ჩაგეხუტები.-რატომ?! -რომ იგრძნო.. -რა?! - როგორ მენატრებოდი როდესაც შენთან ერთად არ ვიყავი:((( - გული სავსეა დარდით და ზედ აწევს დიდი ლოდი. პატარა გული გასკდება, ვეგარ გაუძლებს ლოდინს ცას რომ ვარსკვლავი მოსწყდება სურვილს ჩავუთქვამ თრთოლვით, თვალებს დავხუჭავ, ცრემლიანს და მაშინ მაინც მოდი.. - "ადამიანი ვარ...რთული და მარტივი...სულ ცოტა მტკივა და სულ ცოტა მახარებს,ზოგჯერ ბედისწერა იჭრება კარტივით,ეკლიან ბილიკზე ფეხშიშველს მატარებს." - შეხედე ცაში რა ფერებია... ღრუბელი ღრუბელს მზესთან ღალატობს... მე შენი ფიქრი მომფერებია... იმაზე მეტად... როგორც არასდროს... დღეს მზე მანათებს საოცრად მწველი... და უშენობით ისევ გამათბობს... მე მოგონებებს ბავშვივით ველი... იმაზე მეტად... როგორც არასდროს... - მაინც შენზე ფიქრი, თითქოს შენიღბული... ისევ მეძახის და ისევ მაგონდება... ფიქრებს შევეხიზნე, მაგრამ გარინდული... ჩვენი სიყვარული გდია მოგონებად - მირჩევია ვიყო უშნო,ანდა ქუჩის მათხოვარი,მაგრამ სულით მდიდარი და მფარველობდეს მაცხოვარი.ქვეყანაზე რისთვის გავჩნდი,ვერავის ვერ გაუგია,ვინც მიბარდა საიქიოს,არაფერი წაუღია.სულ არ მაღელვებს,როცა რიგში ჩემზე წინ დგანან,ჯერ მე ვარ ყველგან,ვიყავი და ვიქნები მარად - ჩემი სიმშვიდე არის ფორმალური...მე ვარ...როგორ გითხრათ? არანორმალური - არა, არაფერს აღარ გეტყვი, გული უტყვია... ნეტავი როდის შევრიგდებით ჩემო ბუტია? ნეტავი როდის შევრიგდებით, ნეკი-ნეკი და... წუხელის რომ არ დამესიზმრე გული მეტკინა. - არ ვიცოდი ესე თუ გამიძნელდებოდა...არ ვიცოდი თორემ არ გაგიშვებდი , არ გაგიშვებდი ჩემგან თუმდაც 1 ნაბიჯით შორს ჩემსკენ მოგწევდი და ჩაგეხუტებოდი, ჩაგეხუტებოდი ისე რომ გეგრდძნო თუ როგორ ცემს სიყვარულისგან ჩემი პატარა გული.
